Een interessant artikel van Federico Berti, een Bolognese antropoloog en wetenschapper op het gebied van mythen en tradities, bespreekt de oorsprong van dromen en smorfia in de populaire cultuur, waarbij hij ingaat op gemeenplaatsen en vooroordelen over de rol van de tolk en een rode draad schetst die, van de oudheid tot het heden, voedt met de eeuwigdurende interesse die dromen en smorfia blijven opwekken.

dromen en grimassen in de populaire cultuur

Ik ben bijzonder blij om in de Guida Sogni, Federico Berti antropoloog en verhalenverteller, geleerde van mythen en tradities en zijn artikel over de verbanden tussen dromen en grimassen in populaire cultuur .

In mijn werk met dromen ben ik vaak gestuit op een interesse en aantrekkingskracht voor dromen en smorfia, voor numerologie, voor het magische en voorspellende aspect van interpretaties.

Ik heb vaak dieper willen graven en er iets over willen schrijven, maar de tijd dringt en ik moet een keuze maken. Ik ben op het pad gebleven van het Jungiaanse symbolisme en de ervaring van Dreamwork, dat zijn oorsprong vindt in de humanistische psychologie van de jaren zestig en ontwikkeld is in mijn opleiding tot Voice Dialogue counsellor en in het contact met dromers en hun dromen.

Ik ben daarom erg dankbaar voor Federico Berti voor dit artikel over dromen en grimassen in de populaire cultuur, een intrigerend onderwerp dat het culturele substraat van elke theorie en elk werk met dromen verkent.

Ik nodig lezers uit om te reageren op het artikel met hun eigen indrukken en om de website van de auteur te bezoeken om onderwerpen, video's en publicaties te verkennen (meer referenties en links onderaan de pagina). Hier is wat de auteur van Dreams and Grimace te zeggen heeft:

Dromen en de Napolitaanse smorfia: gemeenplaatsen die ontkracht moeten worden

Veel dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen, zijn in werkelijkheid als het gaat om Dromen en Napolitaanse Smorfia onderscheid moet worden gemaakt, is de volkstraditie helemaal niet geneigd tot bijgeloof en in dit artikel zullen we proberen enkele twijfels over het onderwerp op te helderen.

We kunnen ook niet spreken van een uniforme traditie of een traditie die specifiek is voor een bepaalde regio, maar van verschillende, vaak tegenstrijdige praktijken die een manier hebben gevonden om te overleven, deels door mondelinge overdracht, deels door de publicatie van geschreven werken.

De bronnen in dit verband zijn voornamelijk de lottokabalen, catalogi van symbolen die deels geïllustreerd en deels opgeschreven zijn, bewaard in historische bibliotheken samen met de lunaren van de vertellers; deze periodieke tabellen, steeds omvangrijker en steeds gespecialiseerder, verklaren hun schuld aan de kabbalisten van de humanistische traditie, ze verwijzen naar Giordano Bruno, Cornelio Agrippa, MarsilioFicino, Tommaso Campanella, Dante Alighieri.

Is de Smorfia Napolitaans?

Het is waarschijnlijk van Napolitaanse oorsprong en wordt algemeen beschouwd als een vulgarisatie van de naam Morpheus, hoewel de oorsprong nooit is gedocumenteerd. De praktijk van rituele incubatie en het geloof in geesten die de tolk beschermen, vergezeld van allerlei gebeden en vervloekingen waarin om getallen van een heilige of voorouder wordt gevraagd, is bijzonder duurzaam in het Napolitaanse gebied.

Aan de andere kant is de gewoonte om de terugkerende symbolen in dromen te associëren met de 90 lottogetallen niet specifiek zuidelijk, evenmin als de eerste catalogi die in Italië verschenen om de interpretatie te begeleiden, waarvan de oudste waarschijnlijk eerder in Venetië en Toscane zijn verschenen, waar de persvrijheid groter was dan elders en de betrekkingen met de Arabische wereld dagelijks waren; in de bibliotheek kunnen weonderzoek lokale tradities door de periodieke tabellen van symbolen te raadplegen en ze te vergelijken; de droomcabala is erg populair in Toscane, in Emilia Romagna (Ficino kwam uit Modena), in Veneto, in Ligurië en zelfs in Rome.

Dromen en grimassen. Een vorm van bijgeloof?

Het geloof in de geesten van de doden is verbonden met de religieuze devotie voor een heilige of een ziel in het vagevuur, wat eerlijk gezegd meer een vorm van religieuze devotie is; in het verleden was het zelfs gebruikelijk dat geestelijken zelf de nummers uitdeelden die gespeeld moesten worden, zozeer zelfs dat de artiesten in Toscane nog steeds '... broeders ".

Het gebed tot de Maagd Maria, tot een heilige, tot een overledene, die gevraagd wordt om de winnende getallen te dromen, is geconfigureerd als een rituele handeling in het complex van praktijken die gericht zijn op het sturen van oneirische activiteit door middel van concentratieoefeningen voor het inslapen.

De zoektocht naar een lucide droom. Degenen die niet religieus zijn hebben de Maagd of Sint Pantaleon niet nodig, zij beroepen zich op gezond verstand en rede, controversieel is het leerstellige aspect van deze praktijken, dat door de religieuze autoriteiten met argusogen wordt bekeken.

Wordt de bijstand beschermd door geesten?

Het geloof in het vagevuur is een integraal onderdeel van de Romeinse apostolische leer en leidt niet tot bijgelovige houdingen zolang het geen aanspraak maakt op macht over de ziel van de overledene, d.w.z. het beweert niet de wil ervan te kunnen conditioneren.

De geest van een overledene is in feite verbonden met de collectieve verwerking van een sterfgeval dat de gemeenschap of een van haar familieclans heeft verwond en getekend: de geest die aan de levenden verschijnt, wordt traditioneel beschouwd als een symptoom van een sociale malaise, omdat het de levenden zijn die de doden tegenhouden als ze zich niet neerleggen bij hun vertrek; in de meest kritieke gevallen kan deze weigering zich vertalen in verschijnselen van eenhysterie in de vorm van hallucinaties of ' inzendingen ', of de sociale uitwerking van een gedeelde herinnering die ertoe leidt dat de levenden sommige taken overnemen die de overledene bij leven uitvoerde.

De figuur van de publieke begeleider of vertrouweling is degene op wie de innerlijke wereld van een hele gemeenschap wordt geprojecteerd, in die zin wordt hij beschouwd als beschermd tegen de geesten; door het vertellen van de dromen, nachtmerries en aspiraties van zoveel mensen heeft de tolk een overzicht dat de individuele dromer niet kan hebben.

Is de tolk een charlatan?

De Napolitaanse assistent, die in Bologna Bulgaars maar dezelfde soort functie vervult, onderworpen is aan zeer strenge sociale controle en in extreme armoede leeft, vraagt geen vergoeding voor de analyse en de keuze van de numerieke combinatie, in ieder geval geen geldelijke vergoeding.

De zin die hij brengt is meestal in poëtische versvorm, en bevat vaak een klein raadsel of een woordspeling waardoor het verband met de symbolen niet altijd onmiddellijk kan worden gelegd. Inderdaad, droomanalyse en de constructie van het antwoord vereisen vaardigheden om te ontwikkelen die een specifieke training vereisen, de overdracht van een kunst: het is geen toeval dat de lottogetallen warentraditioneel op het plein werd uitgedeeld door verhalenvertellers, kon niet zomaar iedereen doen.

De reputatie van de tolk berust met name op het vermogen om een combinatie van symbolen te isoleren die voor de dromer van belang is, een vaardigheid die hij gedurende meerdere decennia ontwikkelt en waarin een toename van vertrouwelingen kan optreden en de kans op winnende combinaties in het spel uiteraard toeneemt; de consolidatie van de geloofwaardigheid wordt soms gevolgd door een toename van het aantal dromers.resultaten, wat op zijn beurt de onvermijdelijke aura van mysterie veroorzaakt.

Meer nog dan door de geesten wordt het orakel echter bijgestaan door de gemeenschap die hem voedt, kleedt, onderdak biedt en voor zijn gezondheid zorgt; geloofwaardigheid die op elk moment kan worden ingetrokken als hij geen goede raad geeft of de verhalen die hij ontvangt niet vertrouwelijk houdt, of erger nog, als hij zich gedraagt als een sociale klimmer: op dat moment trekt de lokale gemeenschap van dromers zich terug en laat hem aan zichzelf over.

Statistiek is een wetenschap

Statistische analyses, het onderzoek naar late getallen, tabellen met sympathieke getallen, astrologische en Pythagoreïsche speculaties waarop veel mensen tegenwoordig denken winnende getallen te kunnen geven, verdienen een aparte verhandeling.

De wetenschap twijfelt er niet aan, elke keer dat een getal uit een pot met 89 andere wordt getrokken is het alsof het het eerste is, de waarschijnlijkheid dat het ene getal eruit komt in plaats van het andere is altijd hetzelfde, hetzelfde voor allemaal.

Er is geen reden waarom een achterblijvend nummer meer of minder kans zou hebben om op te duiken dan een ander recent getrokken nummer; nog minder is er een basis voor het idee dat een nummer vaker opduikt in combinatie met een ander nummer.

Statistiek is een wetenschap, dit soort speculaties impliceert een onbewezen oorzaak-en-gevolgrelatie tussen de analyse van de dromer en het verschijnen van het getal, dus we kunnen ze zonder twijfel classificeren als bijgeloof. Dit weerhoudt de gokker er niet van zijn geluk te beproeven door gebruik te maken van de adviezen die hij vindt in tijdschriften, maar de waarschijnlijkheid om te winnen is hetzelfde als wanneer hij de getallen zou hebben getrokken uit dedroom.

Dromen en grimassen. Angst is negentig?

Lotto Kabbala's zijn schatplichtig aan de klassiekers die sinds de 15e eeuw uit het Grieks en Latijn zijn vertaald en juist via deze publicaties aan het grote marktpubliek zijn verspreid. Misschien wel het meest interessant is dat de hermetische filosofie en humanistische Kabbala al minstens vier eeuwen aan universiteiten werd bestudeerd, samen met andere kunsten zoals geneeskunde en astrologie.(dan onduidelijk van astronomie).

Een gedenkplaat in de kerk van San Giacomo in Bologna herinnert eraan dat deze vakken vaak juist in de canonieken werden onderwezen, in klaslokalen die los stonden van de hoofdkantoren van de universiteiten. Tegen het midden van de 15e eeuw luidde het primaat van de theologie over de andere wetenschappen een fase van obscurantisme in die in figuren als Giordano Bruno, Galileo Galilei en Campanella, enkele van de meest gemartelden zou hebbenroemrucht.

Deze wetenschappen, die nog steeds de basis vormen van de moderne semiotiek, werden dus verbannen van de universiteiten en pas met de uitvinding van de boekdrukkunst enkele decennia later slaagden ze erin een plaatsje te veroveren in de populaire uitgeverij, precies via de almanakken van verhalenvertellers en, vanaf de 17e eeuw, lotto-cabalen.

De vroege catalogi van de Smorfia onthullen dus de tussenkomst van iemand die Artemidorus en de middeleeuwse patristiek grondig had bestudeerd. In de periodieke tabellen kan men dus constanten vinden, die wijzen op een gemeenschappelijke matrix of op zijn minst contacten tussen tradities, die vervolgens werden herwerkt op basis van directe ervaring; het hoeft geen betoog dat de dromen beïnvloed zijn door de lokale cultuur en daaromEr kan geen universele archetypische basis worden vastgesteld, wat de reden is dat de catalogi zo verschillend van elkaar zijn en symbolen dragen die vaak uit de tijd stammen waarin ze zijn gepubliceerd, samen met andere die teruggaan tot het hiërogliefenschrift.

Men zou anders de uniformen van de carabinieri niet kunnen verklaren in een 19e eeuwse smorfia, of het hoofddeksel van de Egyptische godin Isis. Het was juist het contact tussen deze traditionele uitleggers en de theosofische genootschappen van de 19e eeuw dat de weg vrijmaakte voor wat de grootste wetenschappelijke revolutie van de vorige eeuw zou worden: de psychoanalyse, die haar eerste stappen zette op onirocritisch gebied.

De Joodse Kabbala

We mogen niet vergeten dat het woord Kabbala afkomstig is van het Hebreeuwse Qbl, letterlijk 'traditie ontvangen', een speculatieve kunst en hermeneutische discipline die door de Joden teruggaat tot de 2e eeuw van het Vulgaire Tijdperk, toen de vernietiging van de Tweede Tempel de verspreiding van het volk Israël over de hele wereld veroorzaakte en resulteerde in de daaruit voortvloeiende noodzaak om een onafhankelijke culturele identiteit te behouden in de landen waar deze gemeenschappen zich vestigden.

Synagogen waren bedoeld voor onderwijs, dat plaatsvond door middel van het bestuderen van symbolen en een wijsgerige reflectie die vooral gericht was op de heilige teksten van het jodendom, voornamelijk de Torah (het Oude Testament) en de Talmoed. De vroegste Hebreeuwse Kabbalateksten waarvan kopieën bewaard zijn gebleven, dateren uit de 9e eeuw en zijn afkomstig uit het Midden-Oosten, en drongen door tot in Italië, samen met de werken van de Hebreeuwse Kabbala.van Arabische astronomen en wiskundigen.

Dante's Komedie is volledig gestructureerd volgens deze boomachtige doctrine van symbolische representatie, een doctrine die feitelijk al lang voor de diaspora zijn intrede doet en in elke cultuur wijdverspreid is sinds de uitvinding van het schrift. Het lijkt geen specifiek product van het Jodendom te zijn.

Dromen en grimassen. Tot slot

De Egyptische droompoort, de sefirot van de Joden, de Romeinse monumentale propaganda, de christelijke mystiek, komen via de populariserende werken van de humanisten in het volksmilieu terecht en worden naar het publieke plein gebracht door de belangrijkste cultuurverspreiders, de verhalenvertellers.

Of het nu in de vorm van lunars, almanakken of als bijlage bij de Planets of Fortune is, ze zijn voornamelijk verantwoordelijk voor de buitengewone verspreiding die de Smorfia tussen 1600 en nu heeft gehad. Zoals alle tradities heeft het de neiging om op elke plaats andere vormen aan te nemen, zelfs van de ene uitlegger tot de andere.

Maar waarin verschilt het van psychoanalyse?

Er zou veel over gezegd kunnen worden, maar omwille van de ruimte zullen we stilstaan bij de eerste en belangrijkste kwestie, de figuur van de tolk, die niet wordt opgeleid door een gemeenschap van dromers, maar vrij studeert in een academische instelling en om zijn beroep uit te oefenen moet worden ingeschreven in een gilde, het genootschap van analisten. Zijn activiteit is niet onderworpen aan dezelfde controle als vroeger.gereserveerd voor de patiënt, hij leeft niet in armoede (verre van dat) en hij eist uiteraard een geldelijke vergoeding voor zijn diensten, als specialist op dit gebied.

Wat blijft er dan over van onirokritiek?

Wat overblijft is een traditie die zich niet neerlegt bij het sterven; de periodieke tabellen van dromen, het woud van symbolen en het verlangen om er inhoud aan te geven, om te leven in harmonie met de oneindige wereld in ons.

Verhalenverteller Federico Berti is de auteur van een column gewijd aan de dromen van beroemde mensen die worden genoemd in literaire werken uit alle tijden. Hij houdt zich bezig met muziek, literatuur, video's en populaire tradities.

GIDS VAN DROMEN EN NUMMERS

Dromen en Lotto Kabbala

BOEK VAN DROEMEN

Online kopen

• Als je een droom hebt om toegang te analyseren Droominterpretatie
• Abonneer u gratis op de NEWSLETTER van de gids - al 1200 mensen hebben dit gedaan NU INSCHRIJVEN

Sla

Sla

Sla